wtorek, 16 listopada 2010
KOJĄCA FOTOGRAFIA
W wolnych chwilach, albo kiedy jest mi żle lubię oglądać w internecie przeróżne galerie z fotografiami. Są to galerie z malarstwem, z rzeźbami, z fotografiami krajobrazów, kwiatów, a także z fotkami zwierząt i ptaków. Taka wirtualna wędrówka nastraja optymistycznie, uwrażliwia i daje dużo radości. Pozwala też poszerzyć swoją wiedzę, poznać odległe kraje, nieznane okazy przyrody. Czasem coś mnie szczególnie zachwyci i żeby mieć to pod ręką, kopiuję i zapisuję na dysku. Mam już sporą "swoją galerię" przyjaznych widoków. Ostatnio natrafiłam na fotografię niezwykłego krajobrazu - Toskania. Kawałek Toskanii, ma w sobie taki niesamowity urok, wręcz magiczny, że patrząc na tę fotkę odczuwam wyciszenie, spokój, jakbym doznała dotknięcia anioła. To dziwne, bo nie wierzę w anioły ale tak sobie wyobrażam obecność anioła obok. Przepełnia mnie radość i nadzieja. Moje myśli są jasne, czyste i piękne. Nie wiem dlaczego ale tak odczuwam i uśmiecham się całą sobą.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Grażynko, właśnie chodzi o to indywidualne, wewnętrzne odczucie. Powiem Ci, że doskonale wybrałaś krajobraz Toskanii - tam mieszka moja wnuczka z mamą i byłam już u nich parę razy a widoki zapierają dech w piersi. Zwłaszcza latem kiedy się jedzie przez tę cudowną krainę...można dostać oczopląsu:) Grażynko a wracając do orzeszków buczyny, musisz kiedyś spróbować są niesamowite - specyficzny smak i takie małe kosmate ziarenka trójkątne w łupince iglastej:) Pozdrawiam cieplutko i bardzo, bardzo serdecznie,pa.
OdpowiedzUsuńTy to masz szczęście. Znasz te krajobrazy z własnego "oglądu". Ja tylko z fotek ale i tak się czuję jakbym tam była. Od czego wyobraźnia.
OdpowiedzUsuńOrzeszków spróbuję. Pozdrawiam Grażuś.
Powiem Ci, że widoki piękne ale żyć bym tam nie chciała...jednak starych drzew się nie przesadza, to racja czyli oczywista oczywistość:)))Spróbuj koniecznie, pozdrawiam serdecznie. Ale mi się rymnęło:)))
OdpowiedzUsuńJa też nie wyobrażam sobie życia poza Polską, nawet gdybym była młoda. Buziaki Grażuś.
OdpowiedzUsuńZ radością stwierdzam, że Twoje widoki mogą być moimi widokami, są piękne! Bardzo bliska mi jesteś psychicznie i świetnie mi się czyta wszystkie Twoje teksty. Kochana jesteś tak wspaniale twórcza, napisz książkę, błagam!!!!!!!
OdpowiedzUsuńJoasiu, na razie jestem kompletnie niepozbierana.
OdpowiedzUsuńTo jeszcze potrwa. Piszę cokolwiek, żeby nie siedzieć bezmyślnie ale wierz mi jestem pusta w środku.:)))))))))
Azalo piekne zdjecia dzisiaj mam troche wolnego czasu , laptop mam w naprawie korzystamw pracy z słuzbowego....całuski
OdpowiedzUsuńczardasz
Tak zdjęcia sa piękne. Lubię takie klimaty.Pozdrawiam Alinko
OdpowiedzUsuńAle fajne zmiany::) Piękne foty i miejsca .Urocze .Lubie takie klimaty::))A co tam z Kuba co z nim ...Maźnij że parę zdań jak Wam tam było::)))Buziaki Danka-Lira
OdpowiedzUsuńDanusiu, przymierzam się. Może już niebawem.:))))))
OdpowiedzUsuńTami, jestem zauroczona Toskanią. Właściwe to jestem w niej zakochana. Jest piękna o każdej porze roku. Byłam tutaj wiosną, latem i jesienią.
OdpowiedzUsuńKocham ją za wspaniale zabytki. Miasta muzea. Najpiękniejsze krajobrazy.
Cudowne jedzenie. Wspaniałą kawę. Bazylię i wino...
To jest jedyne miejsce w którym mogłabym zamieszkać.
Serdecznie pozdrawiam
Sara-Maria
PIĘKNY KRAJOBRAZ LUBIĘ NATURĘ
OdpowiedzUsuń